1930’lar Zonguldak’ında, kömürle kaplı bu kasvetli kent, Cumhuriyet balosunun ışıltısıyla bir gece için değişime uğrar. Şehrin ağır havasını dağıtan bu özel geceye, kısa süre önce buraya taşınan maden mühendisi Halit, dikkat çekici güzelliğiyle karısı Mükerrem ve Halit’in arka planda kalmaya alışkın, içine kapanık kız kardeşi Seniha da katılır. Fakat gecenin zarif dans figürleri ve neşeli sohbetleri, derinlerde fırtınalar koparmaktadır.
Balonun kalabalığında, kent aristokrasisinin temsilcilerinden Nüshet, Mükerrem’i dansa davet eder. Bu an, bir köşede onları izleyen Seniha için adeta bir aydınlanma anıdır. Çirkinliğinin ona dayattığı yazgıyı kabullenmiş olan bu kadın, güzelliğin dünyasında neler yaratabileceğini ve yok edebileceğini o anda kavrar. Mükerrem’in, genç ve yakışıklı Nüshet’e karşı koyamayacağını anlaması, Seniha’yı kendi karanlık kaderinin ötesine geçmeye iter. Bu gece, Seniha’nın ruhundaki derin yaraların ve içinde saklı trajedinin habercisidir.
Zeki Demirkubuz, Nahit Sırrı Örik’in 1946 yılında yazdığı aynı adlı romanından uyarladığı bu filmde, estetik bir duyarlılıkla güzellik ve çirkinliğin toplumdaki karşılığını sorgular. Yönetmen, "Çirkin bir kadının, bir fırsat bulduğunda neler yapabileceğini merak ettim," diyerek filme yön veren trajik bir soruyu ortaya koyar. Bu ilk dönem filmi, yalnızca Seniha’nın karmaşık iç dünyasını değil, aynı zamanda 1930’ların toplumsal yapısını ve insan ilişkilerindeki derin çelişkileri de perdeye taşır.
